Wystawa jest poświęcona dziejom harcerstwa w PRL, tj. od 1945 do 1990 roku, ale sięga również do początków kształtowania się ruchu skautowego w 1911 roku, powstania Związku Harcerstwa Polskiego w dwudziestoleciu międzywojennym oraz działań podejmowanych przez konspiracyjne „Szare Szeregi”, „Bądź Gotów” i „Związek Koniczyn” w czasie II wojny światowej. Pierwsza część wystawy ukazuje politykę władz komunistycznych wobec ZHP, jego zniszczenie w 1950 roku, próby odrodzenia w 1956 r., a następnie podporządkowanie przez PZPR i przekształcenie w upolitycznioną organizację młodzieżową. Następnie zapoznamy się z okresem przełomu społeczno-politycznego roku 1980 – 1981. Harcerstwo stanu wojennego to kolejna część wystawy, w której przedstawione zostały losy niezależnego harcerstwa po 13 grudnia 1981 r., m.in. represje wobec instruktorów i drużyn, a w szczególności ich działania w czasie pielgrzymek Jana Pawła II do Polski w 1983 i 1987 roku oraz w ogólnopolskich zlotach harcerskich przeprowadzanych z okazji ważnych rocznic lub wydarzeń patriotycznych. Ostatnia część „Czas przełomu” prezentuje zmiany w polskim harcerstwie w okresie transformacji ustrojowej 1989 roku, kiedy to postępująca liberalizacja życia politycznego spowodowała dalszą aktywizację grup niezależnego harcerstwa.
15 marca w szkole odbyło się spotkanie z twórcą wystawy i współautorem książki „100 lat harcerstwa” prof. Markiem Wierzbickim, który z wielką pasją przedstawił dokonania harcerstwa polskiego ze szczególnym uwzględnieniem nowych wyzwań jakie stoją przed ruchem we współczesnym świecie.
Galeria zdjęć:
